zaterdag 23 februari 2013

Weekje lesgeven achter de rug.

Naka Ngoon Fi (goeienavond)

Dit is het derde blogberichtje, dus dat betek
ent dat we hier al 3 weken zijn! De dagen vliegen hier echt voorbij. Ook deze week is er weer vanalles gebeurd, dus lees maar lekker door, nieuwsgierigaards.

Maandag was het Independence Day en dat werd hier goed gevierd! Met Mister Camara en 10 andere studenten hadden we om 8u00 afgesproken in onze straat om samen naar het park te gaan waar het hele gebeuren zou plaatsvinden. Om 8u00 stonden we daar natuurlijk mooi op tijd, maar spijtig genoeg kan je dat niet over de school zeggen… Zij kwamen er pas door na 9u00. That’s how they do it in Africa! Ik had zoals eerder al gezegd een typisch Afrikaans kleed aan. Het bestond uit een lange rok, een hemdje gemaakt uit groene stof en een stuk stof rond mijn hoofd.(groen is de lievelingskleur van de president dus iedereen droeg groen). Een heel mooi kleed, maar toch iets te strak aan de heupen… Kon er amper mee gaan zitten, maar waar een wil is, is een weg! De veiligheidsspelden zaten veilig in mijn handtas, moest er iets scheuren…

Independence Day was een typisch Afrikaans feest: iedereen kwam te laat, zelfs de president. Alle schoolkinderen, leerkrachten, leger en politie (zij stonden al in officiele houding) publiek, … moesten wachten in de volle zon en dat was echt bakken! Ik voelde het zweet zo van mijn rug naar beneden zakken!

Eenmaal alles van start ging, ging het vlug voorbij. De president deed 2 toerkes rond het park in zijn “autootje” begeleid door zo’n 100 lopers in groene tshirt met zijn foto op. Daarna was het de beurt aan de scholen om te marcheren voor mister president. Links rechts, armen gebruiken, links rechts… en als je de president ziet, eens lief lachen en zwaaien. Dan even wachten tot iedereen op de juiste plaats staat en zingen maar! Hier en daar een valse noot, een verkeerde uitspraak maar I did it! Iedereen in Gambia heeft trouwens alles kunnen volgen op tv. De andere leerkrachten en leerlingen van school hadden me meteen herkend in al die massa (niet moeilijk: ik was de enige blanke in een Afrikaans kleed). Tot daar de beschrijving van Independence Day! (foto’s volgen nog)

Dinsdag werd uitgeroepen tot nationale vakantiedag waardoor we niet naar school moesten! Yes! Aleja, yes we mogen lesvoorbereidingen maken! Maar dat ging echt nog vlotjes. Mijn eerste onderwerp is The Gambian environment, dus meer aardrijkskunde dan iets anders. Door af en toe ook eens te verwijzen naar België wordt alles ook interessanter voor de leerlingen! Af en toe leren ze me zelfs wat woordjes Wolof!

Dinsdagavond was het feest in het park! De president had een concert geregeld om Independence Day nog maar eens te vieren. Dat konden we niet missen! GJ heeft op een bepaald moment zelfs de lichten bediend omdat ze dat hier toch niet zo goed kunnen. Hij is gewoon naar dat podium gewandeld en gezegd dat hij dit goed kon. Daar stond hij dan. De belichting aan het regelen op de president zijn festival. (live op tv) Ik was terwijl alles eeens aan het losshaken! Tot op het moment dat er een grote cirkel met Gambianen rond me stond: ik voelde me toch wel even aangestaard.


De volgende 3 dagen waren in het teken van lesgeven. Een lesje hier, een lesje daar, bring it on! Spijtig genoeg had ik door het warme weer iets teveel water van de kraan gedronken en was mijn maag daar niet tevreden mee! Woensdagavond/nacht heel ziek geworden, zwetend wakker geworden met wat koorts, misselijkheid en massa’s buikpijn! Great! Voor de eerste keer in deze stage gebruik gemaakt van de reisapotheek (een motiliumke – bah bah bah). Donderdagmorgend ging het al beter en met wat op de tanden te bijten (+ motiliumke) toch naar school gegaan. Daar ben ik braafjes van al het kraantjeswater afgebleven! Wel paar maaltijden overgeslaan want kon de geur van eten gewoon niet verdragen. Donderdagavond voor het eerst dan terug iets gegeten en dus nu terug kerngezond! Zo te zien heeft Gambia wel een raar effect op mijn metabolisme. 1 dag zwaar verkouden, dag nadien niets meer; een dag zo ziek als nen hond, dag nadien springlevend. Spijtig genoeg kan ik dat wel niet zeggen van de muggenbeten: die zijn supergroot, rood en blijven langer dan een week. Thjaaah, alles kan niet perfect zijn eh.

Gj: Ikke ben vanaf dag een (ge kent mij wel natuurlijk) begonnen met kleine beetjes het plaatselijke kraantjes water te drinken. Waardoor ik nu zonder problemen liters van het Banjuliaans water kan drinken. Soms winnen de muggen, soms winnen wij.

Als we even tijd over hebben (na de lessen gewoonlijk) spelen GJ en ik vaak een potje 30’en. Dat is een kaartspel dat echt verslavend werkt als je het leert kennen (vraag maar aan GJ). Ook eens disco in the room en raad het liedje zijn bijna dagelijkse activiteiten geworden!
Gisteren heb ik mijn haar laten vlechten door Maam.
Dat is het meisje van +-5 à 6 jaar uit onze compound. Ze wou eens 1 vlechtje proberen, maar zoals ze zeggen : eentje is geentje. Ze heeft er een paar vriendinnekes bijgehaald en al gauw hadden 4 meisjes mijn haar vast en zijn ze alles beginnen vlechten. Wel nog pijnlijk!!! Knoopjes in het haar kammen ze niet, maar trekken ze eruit en dat heb ik goed gevoeld! Zondag zal ik( Inshalah) hetzelfde nog eens ondergaan omdat de oudere zus mij mooie vlechtjes zal maken. Ik ben alvast benieuwd!

Gj: De locatie, school, mensen, kinderen, strand, activiteiten zijn fantastisch. Maar in deze hitte lesvoorbereidingen moeten maken blijft voor mij toch een uitdaging. Om 7uur opstaan om dan tegen 8 uur ontbijt te hebben. 20 na 8 op school en de lessen starten om 8u 30. Bijna elke dag zijn we pas tegen 16u thuis. De hitte is tussen 12u en 17uur echt niet uit te houden in de zon. (Cath heeft precies nooit last van de hitte) Schaduw en een windje is dus steeds zeer welkom. Als je dan om 16u in de hitte (20 minuutjes door de blakende zon gestapt), is het laatste wat je wil doen lesvoorbereidingen maken. (in mijn geval toch) Maar wat moet moet, dus we doen ons best!
Mijn computerlokaal is euhm, nog steeds aan een grote kuisbeurt toe. Het was er echt een stort. Maar als ik ze mag geloven dan krijg ik daar zelfs mijn eigen kantoortje. Jaja, ze zijn daar blij om nen computer technicus over de vloer te krijgen. De computers zijn er. Vanaf mijn lokaal in orde is zal het vak Informatica ingeroosterd worden. We will see, we will see. Relax and take it easy is de typisch Gambiaanse uitspraak!

Groetjes uit het verre Banjul!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten