Dag iedereen
Het is vandaag dag 72 en ik ben blij dat ik u kan vertellen
dat ik eindelijk internet heb in mijn computerlokaal. Administratief gezien
kunnen ze er hier wat van. Heb al heel veel moeten zagen om mijn materiaal te
verkrijgen, met resultaat nu blijkt.
Maar we zullen beginnen bij het begin. Vorige week woensdag
ofzo?
We zaten nog midden in de vakantielessen, ik gaf elke dag in
de voormiddag les aan de leerkrachten van de school. Sommigen waren er al wat
sneller mee aan de haal dan de anderen. In de namiddag kreeg ik Catherine haar
klassen. De aantallen vielen gelukkig altijd wel goed mee. Want het is niet
simpel om computerlessen te geven aan klassen van 30+ leerlingen met 12
computers. (lees: onmogelijk) De klassen werden dus opgesplitst.
Catherine gaf in de voormiddag les, van 9 uur tot gemiddeld
13 uur. Aan een stuk weliswaar, want de break kwam daarna. Na de break kwam ze
mij dan bijstaan in de computerles, regelde ze nog zaken voor de volgende
lessen, voor het project.
In principe was vorige week mijn laatste weekje lesgeven.
Maar deze week organiseren we met (hopelijk) alle leerkrachten een projectweek
rond the environment/hygiëne. Jawel, getrokken door deze twee jonge enthousiaste
en gedreven studentjes. Sommigen staan er echt voor open, andere kijken vanop
een afstand argwanend mee.
Vorige woensdag hadden we de 3e en
laatste vergadering voor de projectweek. Meer discussieruimte dan gedacht. Zou
de projectweek hele dagen duren? Missen ze dan niet teveel lessen? Kunnen alle
leerkrachten aanwezig zijn? We moeten groepen maken, doen alle graden mee? Of
enkel 7 en 8. … Waarom 9 niet? Na heel wat discussie zijn we er dan toch
uitgekomen. De projecten zullen doorgaan van 8u30 tot 13u. Hierna kunnen alle
leerkrachten hun gewone lessen geven tot 16uur aangezien hier toch vraag naar
was.
Een handgreep uit het aanbod:
- Gardening: een volledige moestuin aanleggen om
dan vol te planten met groenten die dan weer kunnen gebruikt worden om eten te
maken.
- Engels en Frans: rappen, zingen, drama,
gedichten schrijven over the environment
- Recycling: ga op straat, raap alles op en maak
er iets anders van
- Art en craft: posters maken ter sensibilisering
- Maths: domein van de school afmeten en op scale
tekenen
Het weekend!
Ik ben er samen met Shanna op uit getrokken. Er zijn
namelijk (geloof het of niet) nog steeds delen van Gambia die ik nog niet
gezien heb. ’s Ochtends hebben we afgesproken in Westfield, dan Serekunda. Daar
werden we al snel begeleid door iemand die zijn weg daar kende. Ik was al vele
keren in Serekunda geweest, maar had nog nooit alle delen aan elkaar kunnen
linken. Dat was nu wel het geval. Ik herkende overal plaatsen waar ik wel al
geweest was. Het was alsof ik een puzzel aan het maken was. We werden
rondgeleid op de Batik market, waar de Tie and dye gebeurde. Ook een andere
soort van verven leren kennen. Waar ze met kaarsvet delen bestreken, dan de
doek batikken, opnieuw andere delen met kaarsvet bedekken en nog eens batikken,
om zo op het einde een gekleurde tekening te bekomen. Monniken werk als je het
mij vraag. Ook wel prijzig voor hier.
Daarna was het tijd om richting Tanji te gaan. Daar is nog
ergens een park. Tanji Bird Reserve Park. Waar we op goedvallend uit naartoe
reden. Daar stapten we op het gevoel ergens in de buurt van het park uit.
Ontbijten op het strand, mijn eerste sjokostokbrood in Gambia. Daarna op ons
eigen houtje in het park gesukkeld. Daar een mooi camp tegen gekomen dat pas
zondag openging. Kennis gemaakt met de Rangers van het park. Deze vertelde ons
over een boottochtje dat we wouden maken naar een nabijgelegen eiland. Dat was
jammer genoeg niet mogelijk omdat het hoogtij was. Volgende week misschien! Het
park liep niet weg, dat hebben we dan ook met gids bezocht. De naam was het
park wel waardig. Heeel erg veel vogels gezien. Prachtige natuur. Na een
wandeling van 3 uur en een handvol cashewnoten verzameld te hebben van de bomen
komen we terug aan op de plaats waar we vertrokken waren. Daar rust ik even uit
in een hangmat. Op een kampvuurtje werden de cashewnoten gebakken. Hierna was
het gemakkelijk om ze van hun dikke pel te ontdoen. Hmmm, warme net geplukte
cashewnoten.
De dag was nog niet voorbij. Met een korte rit verder naar
Tanji belandden we in het midden van het strand tussen 100den mensen die
allemaal vis willen kopen. Bakken vol. En dat slechts voor enkele dalasis. De
vissersbootjes komen allen druppelgewijs aan op het strand. Ik had dit allemaal
al eens gezien, dus al snel zochten we een rustig beachbarke op. Waar ik dan
een plosje in de zee nam. Een pintje dronk en voor 1€ mij volgegeten heb met
een bord rijst gemixt met noten. Suuuperlekker.
Al snel klom er een climbino een gigantische Baobab boom in om enkele vruchten
naar beneden te werpen.
Hierna was het al redelijk laat. Alleen het museum van Tanji
stond nog op het programma. Dit was een replica dorp zoals het enkele 100den
jaren geleden er aan toe ging. Enkele gebouwen met bezienswaardigheden, een
weverij, … Allemaal zeer leuk. Op de terugweg fruit gekocht, Papaya!
(superlekker), banaan, suiker, gsm-oplader voor 90cent. Ik vind het hier
allemaal goed!
Diezelfde avond heeft Fatou nog Baobab juice gemaakt met de vruchten die we
meehadden.
Catherine was jammer genoeg niet mee zaterdag, want ze was
aan het … lesgeven. Ze vond dit zeker niet erg omdat ze ook vanalles heeft
meegemaakt op an ordenary day of school! Niet speciaal met de 7 aanwezige
leerlingen (hoewel de band natuurlijk heel close is geworden) maar misschien
heeft een bepaalde leerkracht hier wel iets mee te maken. Zaterdag hadden de
leerlingen uit grade 9 ook cooking practice. In de twintig leerlingen die even
typisch Afrikaans eten koken, dat vraagt gewoon om proevertjes overal. Miss Essique taste this and this,
also my food miss Essique, have you already tasted this, …. Haar maagje
was tevreden na zo’n euhm … bewogen dag op school!
Zondag hebben we dan samen weer afgesproken om naar de
reptile farm te gaan. Catherine is dan gelijk een echte in nen bushtaxi naar Westfield
gesprongen om daarna nog een tijdje te moeten liften naar Mangai. Dankzij een lieve
taxichauffeur (die toevallig ook gsm-nummer had meegegeven voor een gratis
ritje terug: subtiel niet waar?) is ze dan uiteindelijk in Mangai geraakt. We
gingen samen met Fatou en Mounir naar Kartong gaan (Het zuidelijkste punt van
Gambia en ook de plek waar de reptile farm zich bevindt). Fatou heeft zelf een
auto dus fantastisch gewoon, niet? Gelukkig hadden we baobab juice, wondjo en
nog een broodje mee om het maagje te vullen want een auto hebben betekent
natuurlijk niet dat die meteen gebruiksklaar is: olie checken, oliepeil
aanvullen, banden opblazen, gaan tanken… This is Africa, no stress, we geraken
er wel eh! Vandaag of morgen.
Aleja, weg zijn wij! Een tochtje van goed een dik uur, met
een paar keer de weg vragen, liedjes zingen (no radio eh: Bart Peeters is the
best!), moppen tappen (niet altijd goeie!), waren we in the reptile farm
beland. We waren er eerst voorbij gereden maar dat zijn details… Na een in kom
van 200 dalasis per persoon te hebben betaald, waren we zowel mentaal als
fysiek klaar voor de beestjes. En beestjes waren er zeker: slangen, krokodillen,
krabben, schildpadden, kameleons, hagedissen, … Allemaal beestjes. Kleine
slangen, middelmatige slangen, giga slangen, … voor elk wat wils. Natuurlijk
komen we niet naar Afrika om slangen te ZIEN, maar om ze te VOELEN! Aai
slangetje, aaaaaaiiiiii! Braaf slangetje, kom eens in mijn nek slangetje, … Ook een varaan, leguaan, schildpadden,... behoorden tot het plaatje.
Maandag
Natuurlijk verliep de eerste project dag niet perfect, maar
wij waren alleszins heel tevreden! Leerlingen die de weg verloren waren, hebben
we naar de juiste les begeleid, leerkrachten die even de kluts kwijt waren
hebben we bijgestaan, … Ook hebben we kunnen invallen voor leerkrachten die te
laat waren, hebben we extra tips gegeven om alles actief en interactief te
maken, paperassen op orde gebracht, nota’s rondgedeeld, nog eens feedback
gegeven, spijbelende leerlingen proberen tegengaan, leerkrachten die niet warm
liepen toch proberen motiveren om deel te nemen, … Ondertussen ook nog even
evaluatiepapieren op orde gebracht, blogje getypt, lessen gegeven, reflecties
geschreven, dagboek bijgehouden. Het zijn dus zeker drukke dagen. Nooit gedacht
dat een projectweek organiseren en uitvoeren zo vermoeiend kon zijn. Catherine
begon om half 9 en zag voor de eerste keer een stoel om 15 uur! Sjanske dat het
ontbijt hier zo stevig is! Maar zoals ze zeggen: moe maar voldaan en klaar voor
de volgende project dag!
Iets meer voorbereid op wat we konden verwachten, waren we
de problemen dinsdag een stapje voor! Alles nog eens per klas uitgelegd (wie,
waar, wanneer, ..), nog meer begeleid tijdens de activiteiten door, meer
afstemming met de leerkrachten (die nu wisten hoe alles in elkaar zat) en alles verliep op wieltjes! Jeplaaaaaaaaa,
blijven gaan!
Bij deze is het dus al donderdag eer ons blogbericht online
geraakt. Onze excuses hiervoor maar, we hebben het oooweee zo druk. (niet
sarcastisch) Alle stage papieren moeten in orde geraken, liefst voor we weg
zijn. Dat betekent dus dagelijks aandringen om er werk van te maken. :p
Voila. Nog even vertellen dat Nele (mijn nicht) vrijdag
(morgen dus) aankomt in Banjul.
Ready to discover Africa together! Ik kijk er
echt al naar uit.
Vele groetjes! En tot binnen 14 dagen hé.
Gj en Catherine.
